Aan de wilgen...

Het zachte hout van de snelgroeiende wilg is dermate zwak dat de boom scheurt door het gewicht van de takken. Onderweg van Retranchement naar Sluis werd ik in het Zeeuwse polderland geboeid door dit gesplitste natuurbeeld. Het vastleggen van dit scheefgegroeide en compleet uitgeholde kwintet zette mij op het spoor van het gezegde 'aan de wilgen hangen'. Immers, de knotters van deze wilgen zijn in geen velden of wegen te bekennen... Waarom worden deze bomen zo spaarzaam geknot? In deze situatie kun je nauwelijks nog spreken van een boom; eerder van een zeldzaam stukje beeldhouwkunst. Het kan natuurlijk ook zijn dat de kosten voor het kappen van wilgen méér zijn dan de opbrengst van het (slechte) haardhout. Het blijft niettemin fascinerend om in te zoomen op dit grillige polderbeeld. Foto: 19-02-2013.