Betoverende Toverhazelaar

De naam "hamamelis" is samengesteld uit de Oudgriekse woorden "hama" voor "gelijktijdig" en "melon" voor "appel" of "vrucht", een aanwijzing voor de samen aan de struik voorkomende bloemen en vruchten. Mogelijk was ook het woord "hamatus" voor hakig, hoekig, bepalend voor de naam, refererend aan de vorm van de vrucht. 

De Noord-Amerikaanse indianen waren de eersten die de toverhazelaar kenden als geneeskrachtig plant. De Europese kolonisten zagen bij hen verbazingwekkende genezingen met deze plant en daardoor kwam hij in 18e eeuw naar Europa. De indianen gebruikten twijgen van de toverhazelaar overigens ook om bogen van te maken, en wichelroedes waarmee wateraders en schatten in de grond werden opgespoord. 

De Toverhazelaar is een machtige struik die doet denken aan tovenarij. In de herfst, als de natuur bij ons voor het grootste deel gaat rusten, verschijnen tussen de hazelnootachtige bladeren, als voorboden van het voorjaar, geurige gele bloemen met bloesemblaadjes met randharen, die als kleine sterren alle takken omgeven. Pas in de daarop volgende zomer tot herfst rijpen de langwerpige, aan de bovenzijde hoekige vruchten, zodat vrucht en bloesem tegelijkertijd aan de struik zitten. Als hij geheel rijp is barst de vrucht aan de bovenkant open en slingert het zaad metersver weg.