Fifon: Nijlkrokodil Bonifacius

Mijn naam is Fifon en ik beantwoord brieven van dieren. Van tamme en van wilde dieren, van brave én van stoute. Vandaag een brief van Bonifacius, een nijlkrokodil, zeg maar Nijlkrokodil Bonifacius. Dan doen wij dan ook.
 
Beste Nijlkrokodil Bonifacius,
 
Na het lezen van uw brief was ik boos. Woedend. Het moet vier jaar geleden zijn dat ik u ten stelligste heb afgeraden om naar mensen te bijten, laat staan mensen op te peuzelen. Et voilà. U at er weer een. Als doekje voor het bloeden maakt u mij wijs dat u spijt heeft. En wel hierom: u denkt dat u per abuis een krokodillenbeschermer heeft opgepeuzeld. Net toen u hem in het water sleurde zag u op zijn polohemdje de afbeelding van een groen krokodilletje. En daar leidt u dus heel simplistisch uit af dat het om een krokodillenbeschermer zou gaan. Mocht dit kloppen dan zaten we met een plaag van krokodillenbeschermers. Dat krokodillenschildje is gewoon het logo van een kledingmerk. En ere wie ere toekomt, krokodillen waren de eerste dieren die als dusdanig door de reclamenijverheid zijn ingepikt. Bedankt mijnheer René Lacoste (1904-1996), de Franse tenniskampioen die opklom tot opperkrokodil in confectieland!

Ik geef toe dat er meer mensen zijn die krokodil eten, dan omgekeerd. Ik beweerde ook nooit dat u geen mensenvlees mag eten, maar voor uw eigen bestwil laat u ze beter ongemoeid, ook als zij in uw privé-poel komen zwemmen of op uw zandplaat een uiltje vangen. Muil dicht! Schrap mens uit uw dieet, want eens zij u als menseneter kunnen labelen, gaan ze u als bloedhonden opsporen en neerschieten, of in het beste geval vangen en opsluiten. In een dierentuin, of een krokodillenfarm. Al weet ik, de perfecte moord bestaat, zelfs met een krokodil als dader. Want hoe gaat men in een rivier die ene ‘Killerschnappi’ aanwijzen die verantwoordelijk is voor ‘Krokodil bijt tienjarige jongen dood’ of ‘Krokodil laat enkel hoofd meisje achter’? Gelukkig voor u klinkt de roep om dan uit wraak alle krokodillen af te maken van langsom stiller.

Dat heet het oog van de naald. En daar geraakt bij momenten alles doorheen, zelfs een ‘killer croc’ van 4 meter en 800 kilo. Na het afschieten voor hun huid van 3 miljoen nijlkrokodillen in Afrika tussen 1950 en 1980 ging men jullie én kweken én beter beschermen. Waar u woont, in Oeganda, is in 2005 een krok gevangen die zeker 80 mensen had gedood. Pas dan vond men het welletjes, is deze veelpleger gevangen, gekneveld en naar ‘een speciaal reservaat’ overgebracht. Ik trok voor u na waar men het lijdzaamst met krokodillengevaar omgaat. Bonifacius: u boft! Het is Afrika, waar men weet heeft van krokodillen die op hun ééntje 300 à 400 doden maakten. Maar doordat veel Afrikanen dat even banaal vinden als malaria of verkeersslachtoffers krijgt de pers daar amper lucht van. En al helemaal niet in Europa. In mijn archief vond ik 128 krantenknipsels in het mapje ‘Krokodil bijt/eet mens’. Driekwart was afkomstig van incidenten in Australië, de Verenigde Staten of met dieren in gevangenschap. Afrika, waar nijlkrokodillen op jaarbasis tot 1000 mensenlevens eisen, haalde amper 15 procent van de berichtgeving.

Ik moet u dus hyperzakelijk adviseren. Mocht u weer schik krijgen in mensenvlees, en u wilt heibel in de pers vermijden, beperk u dan tot zwarte inboorlingen. Bovenal géén blanke toeristen, want dan klinkt de tamtam tot hier, à la ‘Krokodil bijt Fries in z’n bil’. Deze rugzaktoerist kwam er in 2009 met 20 hechtingen vanaf, maar zijn avontuur verwekte nieuws. Al dien ik u naar waarheid ook dit mee te geven. In Australië zien regio’s waar dodelijke krokodillen de media opeisen, het aantal reisboekingen uit Europa drastisch toenemen. ‘Krokodil doodt toeriste in luxeresort’, nog even Boni en u bent een kwaliteitslabel.

Met vriendelijke groeten,

Uw Fifon