Staartmeesje in de vlucht

Mijn mooiste cadeautje was het staartmeesje dat ik na een lange tocht langs het meer, kruipend tussen bomen en braamstruiken, tegenkwam. Letterlijk in allerlei bochten wrongen het meesje en ik ons beiden. Hij om mooi op de foto te komen en ik om hem vast te leggen met de camera. Het lukte tot beider tevredenheid. Het meesje verdween na tien minuten en ik genoot van alles wat ik met de camera had vastgelegd.
Ik had weinig zin om opnieuw kruip door, sluip door te spelen. De vele takken en braamstruiken op de heenweg hadden mijn handen aardig beschadigd. Uiteindelijk kwam ik uit op een omgeploegd boerenland, dat ik dwars ben overgestoken. Mijn laarzen hebben voorgoed hun onschuld verloren dat ze ook voor netjes waren te gebruiken. Verdwijnen dus voorgoed in de achterbak in de auto voor het volgende modderwerk. Fijne avond